Roadtrip door de Baltische Staten

Dichte bossen, uitgestrekte zandstranden, stille meren en gezellige steden… dat is wat je te wachten staat tijdens een roadtrip door de Baltische Staten. Camperaar Tina reisde met haar camper door Litouwen, Letland en Estland en ontdekte hoe makkelijk én bijzonder het is om deze drie landen te verkennen. In dit artikel lees je haar volledige route die zij reed met de camper, inclusief handige tips voor overnachtingsplekken, bezienswaardigheden en de mooiste natuur. Ook delen we praktische info over de route ernaartoe, de verkeersregels en wat je kunt verwachten van het rijden in deze landen. Wat Tina vooral opviel? Hoe veilig, gastvrij en verrassend modern de Baltische Staten zijn.

Hoe kom je in de Baltische Staten?

Een roadtrip Baltische Staten begint voor veel reizigers gewoon in Nederland. Vanuit hier zijn er grofweg twee manieren om naar de Baltische landen te reizen: over de weg of met de veerboot.

Over de weg: via Duitsland en Polen naar Litouwen

Als je in Oost-Polen bent en zo dicht bij de grens met Litouwen, dan is het wel heel moeilijk om niet even een kijkje te gaan nemen. Voor mij was de verleiding in ieder geval te groot en dus ging ik na mijn bezoekje met de camper aan Polen de grens over. Voor de meeste reizigers is dit ook de route om de roadtrip door de Baltische Staten te beginnen. Afhankelijk van je vertrekpunt in Nederland ben je in ongeveer twee dagen in het zuiden van Litouwen. De wegen zijn over het algemeen goed en je komt onderweg voldoende campings en camperplaatsen tegen om de reis op je gemak in etappes te doen. In Polen betaal je op sommige snelwegen tol, maar voor campers onder de 3,5 ton valt dit mee.

Met de ferry vanuit Duitsland

Wil je liever wat sneller doorrijden en een deel van de kilometers vermijden? Dan kun je ervoor kiezen om een ferry te nemen vanuit Duitsland naar de Baltische Staten. Er zijn rechtstreekse verbindingen vanaf:

• Kiel naar Klaipėda (Litouwen) – met o.a. DFDS
• Travemünde naar Klaipėda (Litouwen)
• Travemünde naar Liepāja (Letland) – met Stena Line

Met de boot reis je ontspannen terwijl je camper gewoon mee kan. Houd rekening met de vaartijd van zo’n 20 tot 30 uur, afhankelijk van de route en het weer. Reserveer op tijd, vooral in het hoogseizoen. Dat kan in alle gevallen via de website Direct Ferries.

Wegen

De Baltische landen maken net als Polen uitstekend gebruik van de infrastructuurprojecten van de EU. De landen zijn dunbevolkt, dus zo heel veel wegen zijn er niet, maar over het algemeen zijn de wegen die er zijn in uitstekende staat. Er zijn geen bergen van enige betekenis en voldoende moderne tankstations. Rond de hoofdsteden zijn de wegen vierbaans en in Litouwen is er ook een vierbaansweg van Klaipeda via Kaunas naar Vilnius. De overige wegen zijn tweebaans. Ga je van de doorgaande wegen af, dan kom je wel op onverharde wegen terecht.

Wat betreft de verkeersregels en verkeersborden ben ik geen echt onduidelijke situaties tegengekomen. Er wordt met name in Estland veel gewaarschuwd voor overstekende rendieren, maar helaas heb ik er geen gezien. Risicovolle locaties worden weergegeven met een driehoekig bord met in het midden een grote zwarte ronde punt.

Rijden

Voor ervaren bestuurders die hun camper goed kennen, zou het verkeer geen probleem moeten zijn, maar de Baltische landen zijn geen gebied om voor het eerst eens te oefenen met een groter voertuig. Lesauto’s heb ik er niet gezien en hoewel iedereen de techniek van een auto uitstekend lijkt te beheersen, is het verkeersinzicht van de lokale automobilisten niet optimaal.

Met name in Litouwen wordt er hard en risicovol gereden. Vooral op de paar vierbaanswegen die er zijn is het goed opletten en je niet gek laten maken. In Estland en Letland wordt er iets rustiger gereden, maar zijn de wegen ook minder druk.

Op de wegen richting Rusland rijdt veel vrachtverkeer, waardoor de verleiding om te pas en vooral te onpas in te halen voor veel automobilisten te groot is. Op de tweebaanswegen is het meestal veel rustiger, maar ook hier wordt veel ingehaald. Net als in Polen verwachten de lokale automobilisten dat je als langzamer verkeer de vluchtstrook erbij pakt om hen de gelegenheid te geven je in te halen. Het is even wennen, maar uiteindelijk werkt het wel.

Snelheid

In Litouwen is de officiële maximumsnelheid voor campers op de tweebaanswegen 90 km/uur, op vierbaanswegen 100 km/uur en op de snelweg 110 km/uur. Let op: dit geldt voor campers onder de 3,5 ton, is je camper zwaarder, dan is de maximumsnelheid op alle wegen 90 km/uur. Binnen de bebouwde kom is de maximumsnelheid 50 km/uur.

De kans dat je in Letland op een van de twee stukken weg komt waar je harder mag dan 100 km/uur is klein en op alle andere wegen is de maximumsnelheid 90 km/uur. Binnen de bebouwde kom is dat 50 km/uur.

Vind je in Estland een vierbaansweg, dan mag je daar met een camper tot 3,5 ton 110 km/uur. Op alle andere wegen is de maximumsnelheid buiten de bebouwde kom 90 km/uur en binnen de bebouwde kom 50 km/uur.

Tol

Alleen vrachtverkeer boven de 3,5 ton moeten in de Baltische landen tol betalen. Wel hebben de landen op enkele plaatsen speciale heffingen zoals een milieuheffing op de Koerse Schoorwal (Litouwen) en een toegangstarief bij Jurmala (Letland). 

Overnachtingsplaatsen

De camperplaats zoals wij die in West-Europa kennen, is nog grotendeels onbekend in Estland, Letland en Litouwen. Sporadisch kom je er een tegen, zoals bij het Rundale Paleis in Letland of Valaste Kula in Estland. Over het algemeen tref je in deze landen campings van uitstekende kwaliteit, maar ook met een bijbehorend prijskaartje dat berekend is op westerse toeristen: reken op een gemiddelde van € 20 à € 25 per nacht. De meeste campings liggen aan de kust en bij de grotere plaatsen. Echt veel overnachtingsplaatsen zijn er nog niet, dus plan van tevoren waar je ’s avonds wil uitkomen.

Officieel mogen campers in de Baltische landen vrij staan, maar ik heb het niemand zien doen. Wel viel mij op dat vrijwel alle campings zwaar bewaakt zijn. Mijn persoonlijke conclusie was dat dat allemaal niet voor niets zou zijn, maar dat moet iedereen natuurlijk zelf weten.

Taal

Vrijwel iedereen tussen de tien en dertig jaar spreekt Engels. In Estland uitstekend, in Letland goed, in Litouwen heel redelijk tot goed. Ouderen hebben meestal als eerste of tweede taal Russisch, een enkeling spreekt wat Duits. Maar door het steeds meer gesproken Engels, is communicatie is geen enkel probleem.

Geld

Alle drie de Baltische landen hebben de euro. Met name in Estland is de digitalisering prima, waardoor je vrijwel overal (contactloos) kan betalen met je pinpas.

Hoewel alle drie de landen de euro hebben, is het prijsniveau anders dan in de Westerse landen. Het inkomensniveau is laag en daardoor zijn alle gewone dingen zoals dagelijkse boodschappen heel goedkoop. Zaken die alleen voor buitenlanders zijn, zijn daarentegen duur, soms zelfs duurder dan in het westen. Prijzen van campings liggen soms verbijsterend hoog. Heel goedkoop uit eten gaan en de goedkopere diesel compenseren dat weer.

Boodschappen

In vrijwel alle dorpen en steden van enige omvang zit een grote supermarkt als Lidl, Rimi, Maxima, Spar, Aldi. Daarnaast zijn er kleine buurtwinkels. Vooral in Letland is het aan te bevelen te zoeken naar lokale winkels, ‘Veikals’, omdat die vaak een hoekje met biologische producten van lokale producenten hebben. Ze zijn niet makkelijk te vinden omdat ze nauwelijks herkenbaar zijn als winkel, maar zoek je naar het woord Veikals, dan lukt het wel.

Veiligheid

Alle drie de landen geven grif toe dat de criminaliteit naar het westen geëxporteerd is. Zware criminaliteit als moord en doodslag kom je er niet tegen. Wel is het zo dat veel mensen nog steeds het idee hebben dat inwoners van West-Europa allemaal miljonair zijn. Goed op je spullen passen en bij voorkeur parkeren op bewaakte parkeerplaatsen, ook al kosten die wat geld.

Ik ben als vrouw-alleen geen onveilige situaties tegengekomen. Ik kreeg de indruk dat het met de emancipatie uitstekend gesteld is in de Baltische landen. Nu ben ik blond en heb ik blauwe ogen, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik er niet van overtuigd ben dat mijn gevoel van veiligheid ook geldt voor mensen met een gekleurde huid of lhbt mensen.

Route door de Baltische Staten

Deze route neemt je mee op een mooie roadtrip door de Baltische Staten.

Vilnius

De drie hoofdsteden van de Baltische landen zijn populaire weekendbestemmingen. Alle drie de landen spelen daar handig op in: de binnensteden zijn helemaal opgeknapt, er zijn erg veel terrasjes en er is genoeg te zien voor een weekendje weg. Vooral de West-Europese jeugd zie je er in groten getale rondlopen.

Vilnius ligt in het binnenland, vlakbij de grens met Wit-Rusland. Daardoor heeft de stad een heel andere sfeer dan de havensteden Tallin en Riga: Vilnius lijkt meer op een Midden-Europese stad dan op de andere twee Baltische steden. Bij sommige straten heb je bijna het idee dat je in Parijs loopt.

De city camping in Vilnius ligt vrij ver van het centrum, maar is wel veilig en rustig gelegen en dat is hier best belangrijk. De dichtstbijzijnde bushalte is een kilometer lopen, dus de e-bike is de handigste optie. Een groot deel van de fietsroute loopt door een park. In het park kom je langs een groot podiumachtig iets. De plek voor korenfestivals, wedstrijden tussen koren en concerten van koren zijn populair in Litouwen.

Vilnius is een stad om lekker van terrasje naar terrasje te sjouwen. Af en toe een kerk in, die vrijwel allemaal prachtig gerestaureerd zijn. Gek genoeg is de kathedraal lang niet de mooiste kerk. Al wandelend kom je veel mooiere tegen zoals de kerk van St. Anne naast het klooster van St. Franciscus van Assisi. Opvallend zijn ook de mooie en bijzondere beelden. De oude Russische beelden zijn allemaal afgevoerd naar Grutas Park en daar zijn moderne beelden voor in de plaats gekomen, onder andere eentje van Frank Zappa! Een leuk hoekje van de stad is de wijk Uzupis, waar je heerlijk en gezellig kunt eten.

Gezellig is de oude Joodse wijk, maar maak je geen illusies: Zo’n 95% van de joodse bevolking, circa 200.000 mensen, is tijdens de holocaust gedood. Hoewel de toeristengidsen er erg tragisch over doen, vertelt enige oppervlakkige research dat Litouwen de Nazi’s enthousiast verwelkomde omdat de bevolking hoopte dat zij hen zouden verlossen van de Russen. De Joden werden niet als ‘echte’ Litouwers gezien, dus hun vervolging was minder belangrijk.

Camping: In Vilnius stond ik op de City Camping, duur, maar veilig en goed verzorgd. Sitecode 7043 op de Camper Contact app.

Goed om te weten

Eerlijk gezegd vond ik Vilnius niet erg leuk. Ik ergerde me eraan dat er veel geld is besteed aan de restauratie van de katholieke kerken, maar dat er in de buitenwijken vaak niet eens drinkbaar stromend water is. Ook ergerde ik me aan de massa’s hele dure auto’s, precies die modellen en merken die in Duitsland veel gestolen worden. Opvallend is dat je in de stad alleen maar jonge mensen ziet. Oud worden is een probleem in Litouwen: onder het communisme had je een van de wieg tot het graf verzorging, maar met de verzelfstandiging is dat komen te vervallen en er is geen cultuur van mantelzorg. De levensverwachting is dan ook niet erg hoog: zo’n 65 jaar en veel ouderen sterven aan verwaarlozing.

Kruisenheuvel bij Siauliai

Snel Litouwen uit, maar voor ik de grens overstak, stopte ik op de kruisenheuvel bij Siauliai. Litouwers zetten hier een kruis neer om te getuigen van hun toewijding aan Christus. De Russen vonden dat maar niks en braken het af. Maar er bleven kruisen komen en de heuvel is daarom ook een teken van verzet en onafhankelijkheid. Er schijnen nu zo’n 200.000 kruisen te staan, maar ik weet niet of dat inclusief of exclusief de kruisen is die je bij de toeristenwinkeltjes kan kopen en die de Chinese toeristen neerzetten.

Paleis van Rundale

Letland is bij Nederlanders het minst bekend van de drie Baltische landen en ik was geen uitzondering: ik wist alleen dat de hoofdstad Riga heette en dat het initiatief voor de Hanzesteden uit Riga kwam. Maar gelukkig kom je met de camper altijd wel mensen tegen die je dingen vertellen over waar het leuk is. Zo had ik al een klein lijstje gemaakt van plaatsen waar ik in Letland naartoe wilde.

Net over de grens van Litouwen en Letland sloeg ik daarom meteen rechtsaf. Ik had de tip gekregen om naar het paleis van Rundale te gaan en er zou ook een goede camperplaats zijn. Nou, dat was ook zo! Ik kwam er ’s avonds aan en een gedeelte van de parkeerplaats is gereserveerd voor campers. In de muur zitten zelfs stopcontacten waar je gratis stroom uit krijgt. Ik was stomverbaasd.

Nog verbaasder was ik de volgende dag toen ik het paleis bezocht. Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar een miniatuur Versailles was niet in mijn hoofd opgekomen. Toch was dat precies wat ik zag. Het paleis is ontworpen door de architect Bartolomeo Rastelli, die onder andere de Hermitage in St. Petersburg bouwde en hij kreeg voor Rundale de opdracht iets in de stijl van Versailles te maken. Rundale is dus een mengseltje van Versailles en het Winterpaleis inclusief Franse tuin. Van binnen is het net zo overvloedig als van buiten: veel goud, veel schilderijen, Chinees porselein en in vrijwel iedere kamer prachtige tegelkachels. Absoluut de moeite waard, maar niet iets wat je in Letland verwacht.

Camperplaats: Rundale Pils, Campercontact sitecode 67542

Gaujas National Park

Na Rundale toog ik naar het Gaujas Nationale Park, dat gevormd wordt door de bossen en meren rond de rivier de Gauja. Het hele gebied ontwikkelt zich hard tot populaire vakantiebestemming, maar op dit moment is het nog een en al prachtige natuur. Ik stond met camper Lily op een fantastische camping in Raiskums. De camping ligt aan een meer waarin je kan zwemmen, maar je kan er ook suppen of roeien. Vandaar fietste ik het Nationale Park in naar Ligatne. Geinig was dat je dan de Gauja over moet en dat gaat met een pontje aan een kabel die door een sterke man wordt voortgetrokken. Helaas wilde de stoere man niet op de foto. Ligatne is een schattig dorpje met houten huizen en is aan het uitgroeien tot toeristisch centrum met gezellige horeca. Je kan er wandelen, fietsen, er zijn grotten en in de buurt is een geheime Russische bunker, die sinds Google Maps helemaal niet meer zo geheim is.

Camping: Apalkalns, Raiskums, Campercontact Sitecode 27329, een prachtige, superdeluxe camping aan een meertje. Het dorp zelf stelt niet zoveel voor, maar is wel een goede uitvalsbasis voor tochten door het prachtige Gaujas National Park.

Cesis

De stad in dit gedeelte van Letland is Cesis. Zoals de meeste steden in de Baltische landen is het centrum mooi opgeknapt, maar aan de wijken eromheen valt nog wel wat te verbeteren. Cesis heeft een mooi kasteel, eigenlijk twee: het oude kasteel is het grootste in Letland en was driehonderd jaar lang ongeslagen tot het in 1577 veroverd werd door Ivan de Verschrikkelijke. Omdat het oude kasteel uiteindelijk een ruïne werd, is er een nieuw kasteel naast gebouwd dat dienst doet als museum. De oude ruïne wordt gelukkig wel een beetje gerestaureerd. Maar het mooiste van Cesis vond ik de kerk: een echt stoere verdedigingskerk met gigantische steunberen.

Tuja aan de kust

De kust van Letland is helemaal fantastisch. Eindeloze zandstranden met hier en daar wat bebouwing en af en toe een camping. Het klimaat is gek genoeg in de zomer helemaal niet zo anders dan bij ons, dus zeker in de warme zomer van 2018 was het heerlijk vakantie vieren aan het strand. Ik koos voor een camping in Tuja, om geen andere reden dan dat iemand mij verteld had dat het daar leuk was en omdat er een winkel en een restaurant waren.

Camping Jurasdzeni, ligt officieel in de gemeente Salacgrīva, maar ligt echt naast het dorpje Tuja. Campercontact sitecode 52516. Twee kilometer verderop ligt nog een camping die niet op Campercontact staat, Krimalnieki, die is ook prima, maar ligt iets verder van de winkel af. In het hoogseizoen hebben allebei de campings een strandbar en –restaurant.

Riga

De efficiënte stadscamping van Riga ligt op een eiland in de rivier. Met de fiets ben je zo over de brug en dan sta je gelijk midden in het centrum. Het oude centrum is relatief klein en wel gerestaureerd, maar niet al te erg opgepoetst. Wat mij meteen opviel was het grootste verschil met Vilnius: Litouwen is katholiek, Letland is protestant en daar doen ze volgens mij ongeveer net zoveel aan als wij. Het resultaat is dat er niet veel geld gestoken wordt in de restauratie van kerken, maar meer aan dingen die mensen nu nodig hebben, zoals stromend drinkwater. Riga voelde voor mij prettig aan. Een echte stad. Het oude centrum stikt van de pleintjes met terrassen. Daartussen liggen straten met prachtige gebouwen, de een gerestaureerd, de ander moet nog. De oude gildehuizen zijn prachtig, maar ook de modernere Jugendstil huizen zijn meer dan de moeite waard. Heel bijzonder is het huis van de katten: een prachtig gebouw met op de daken van de twee torentjes katten.

Riga is een van de oudste handelssteden van Europa, ligt aan zee en het initiatief voor de Hanzesteden kwam hier vandaan. De stad had al vroeg banden met allerlei buitenlanden en keek naar buiten. Vooral het contact met Bremen was vroeger intensief en dat zie je nu weer terug: bij de onafhankelijkheid schonk Bremen Riga meteen in 1990 een beeld van de Bremer Stadtmusikanten! Het heeft een prominente plaats gekregen op het plein achter de Petruskerk. Uit de tijd dat Riga een belangrijke handelsstad was, stamt ook het indrukwekkende en prachtig gerestaureerde Schwarzhäupterhaus. Schwarzhäupter waren verenigingen van handelslieden in de steden van de Baltische landen. Beschermheilige was Sint-Mauritius en daar stamt de aparte naam en het beeldmerk van de moren van af.

Er was iets aparts wat mij opviel in Riga en eigenlijk in heel Letland: ik kocht zo’n koelkastmagneetje – ze hebben hele leuke – en kreeg dat verpakt in een papieren zakje, niet in plastic. Ook zijn er in Riga eco-souvenirs te koop, vegan-restaurantjes etc. en in het binnenland zag ik af en toe bio-kaas, bio-vruchtensappen en -siroop en andere lokaal gemaakte producten. Letland denkt duidelijk na over duurzaamheid en handelt ernaar.

De Riga City Camping is niet mooi, maar wel praktisch, voorzien van alle faciliteiten en uitstekend gelegen. Campercontact.nl, sitecode 7038. Een alternatief is de camper neerzetten op de prachtige en supervriendelijke boerderijcamping Zorgi Labirinti, 40 kilometer zuidelijk van Riga. Een bus naar Riga stopt vlakbij en brengt je naar het centrum van de stad. Een optie zou zijn om hier een paar dagen te gaan staan en van hieruit zowel Riga als Paleis Rundale en het kasteel van Bauskas te bezoeken. Campercontact.nl, sitecode 27338.

Tallinn

De oude stad van Tallinn is vrijwel helemaal ommuurd. Binnen die ommuring liggen alle gildehuizen en pakhuizen uit de Hanzetijd. En een groot deel daarvan is netjes gerestaureerd en staat strak in de vrolijke verf. Buiten de ommuring ligt aan de zeekant nog een vestingwal en dan een grote rondweg en pas daarbuiten begint de huidige stad. Daardoor is het oude centrum van Tallinn voor de volle honderd procent voor toeristen. Leuke straten, mooie gebouwen, prachtige gevels, gezellige terrasjes. Alles in de oude stad is gericht op het toerisme: restaurants, cafés, souvenirwinkeltjes, dure merkwinkels, winkels met linnen en breigoed, designwinkels. Estse restaurants zijn er nauwelijks, wel Indiase, Spaanse, Mexicaanse, Italiaanse, Engelse pubs etc. Voor iedere smaak iets. Ronduit vervelend is dat de lage alcoholprijs vrijgezellenfeesten uit Engeland en dranktoeristen uit Finland trekt.

Geinig is dat de Oude Stad verdeeld is in twee delen: een laag gedeelte en een veel kleiner hoog gedeelte. Het hoge gedeelte is het deftige gedeelte: de rechtbank, de domkerk, het paleis, de grote Russisch-orthodoxe kerk en de ambassade van Nederland vind je hier. Vanzelf kom je terecht op het platform waar vanaf je een mooi uitzicht op de onderliggende binnenstad hebt. Er zijn van oudsher maar twee toegangspoorten tot het hoge gedeelte: een kleine doorgang voor voetgangers en een bredere voor paard en wagen. Er is tegenwoordig, aan de achterkant, ook nog een weg voor auto’s.

Ik stond met de camper op de parkeerplaats in de haven van Tallinn, op wandelafstand van het centrum. Natuurlijk is dat handig, maar het nadeel was dat ik naast de looproute van de cruiseschepen naar het centrum stond. Op zich is dat wel veilig, want het terrein wordt zwaar bewaakt, maar het is ook wel wat luidruchtig. Campercontact.nl, sitecode 50344.

Tartu

Kusten zijn natuurlijk altijd mooi en daarin is Estland geen uitzondering. Met name de noordkust is regelmatig spectaculair. Veel van de gebieden aan de kust zijn natuurpark, maar te doen is er niet veel. Het binnenland van Estland vond ik niet zo bijzonder, een beetje saai zelfs. Alleen de kleinere steden bleken ontzettend leuk te zijn!

Tartu in het oosten van Estland was een prettige verrassing. Het is de culturele hoofdstad van Estland en hier zijn de universiteit, het nationale museum en het science museum. Een uiterst beschaafde stad van behapbaar formaat met moderniteiten als fietspaden, veel groen, voetgangersbruggen over de rivier en stromend drinkwater.

De stad heeft een klein oud centrum met wat winkelstraten en horeca, daar omheen wat overdekte, grote shoppingmalls en woonwijken met veel Oostblok woonkazernes waarvan een groot deel opgeknapt en opgeleukt is.

In het oude centrum is er precies wat er moet zijn: een mooi opgepoetst stadhuis met een gezellig plein ervoor, een gerestaureerde baksteengotieke kerk, een kathedraal in ruïnestaat, restaurants en cafés, theaters en een geinige fontein. Hangjeugd in de parken en rond de grote overdekte markt geven Tartu een echt stads aanzien.

Typisch is dat het halverwege de binnenstad ineens steil omhoog gaat. Bovenop staat de kathedraal-ruïne en wat andere oudere gebouwen. De verhoging lijkt zeker niet natuurlijk, maar is weer te groot en te hoog om een aangelegde vestingwal te zijn. Er zitten uiteraard wel allemaal bunkers en een kruithuis in, waarvan het laatste nu in handen van de familie Guinness is.

De camperplaats van Tartu is onderdeel van de jachthaven Tartu Karlova Harbour aan de rivier Emajõgi en heeft een eigen restaurantje. De CP ligt op prettige fietsafstand van het centrum en de winkels. Campercontact.nl, sitecode 48664.

Haapsalu

Ten zuiden van Tallinn, aan de kust ligt Haapsalu en ook dat was een prettige verrassing, want dat bleek een ontzettend leuk groot dorp te zijn. De camping van Haapsalu is op zich al een feest: camper Lily stond zeer tevreden onder een appelboom in een boomgaard. Vanaf de camping fiets je door het voormalige treinstation, een van de bezienswaardigheden: Haapsalu was al vroeg een kuuroord en de Russische tsarenfamilie ging er iedere zomer met de trein naartoe. Daarom is het station wat groot uitgevallen en had Haapsalu decennia lang het langste overdekte perron ter wereld. Uit die tijd stamt ook het gerestaureerde/vernieuwbouwde houten Kurhaus, dat helemaal niet zo groot en imposant is als we van Kurhausen gewend zijn. In het dorp staat centraal een grote kasteelruïne die gerestaureerd wordt en daaromheen wat straten van het centrum. Bijzonder is het kleine museum van pitsikeskus, de traditionele breiwerken die ze alleen hier van oudsher maken.

In Haapsalu koos ik voor Käamping Pikseke en was daar erg tevreden mee: een heel prettige en mooi gelegen camping. Campercontact.nl, sitecode 8766. Ik ben langs de parkeerplaats gefietst waar je gratis kan staan en behalve dat er geen faciliteiten zijn, is er niks mis mee. Campercontact.nl, sitecode 56611.

Pärnu

Pärnu staat bekend als de ‘zomerhoofdstad van Estland’, zeg maar het Bloemendaal van Tallinn en richt zich geheel op het binnenlands toerisme. Het stadje ligt op een schiereiland tussen de monding van de rivier Pärnu en de baai van Pärnu, een inham in de Golf van Riga. Allemaal heel rustig water en heel geschikt voor allerlei vormen van waterrecreatie, zowel op de rivier als op zee. De stad heeft een zeehaven en een voor Estse begrippen grote jachthaven. Aan de zeekant heeft Pärnu een strand met veel strandactiviteiten als beachvolleybal en een surfcentrum. In het hoogseizoen schijnen er ook veel festivals te zijn en er is een joekel van een concertzaal, maar toen ik er was, was het seizoen afgelopen en waren er geen evenementen.

Zo’n honderd jaar geleden was de stad ook al populair. Maar tussendoor waren er de Russen die niet zoveel op hadden met leuke badplaatsen. Pärnu is daarom een typisch mengsel van vergane glorie en hip. Enerzijds oostblok architectuur en een Kurhaus, anderzijds veel winkeltjes met design, ateliers, modderbaden, kristallen, casino’s en nachtclubs.

Ik las dat het ook een Hanzestad was, maar daar zag ik niets van terug. Er was wel een rest vestingwal, maar dat heeft op zich niks met de Hanzesteden te maken. De grotere gebouwen waren allemaal 19e en 20e eeuws, een enkele 17e, allemaal dus ver na de Hanzeperiode. Maar ja, iedereen heeft de stad ook wel een tijdje bezet en stukjes vernietigd, havensteden zijn nou eenmaal populair bij bezetters.

In de stad staan enkele beelden van bekende Esten, waaronder Peter Carl Fabergé (van de eieren) die hier geboren is. Een prettige verrassing was het eerste standbeeld van een vrouw dat ik in Estland gezien heb: Lydia Koidula, een dichteres en toneelschrijfster. Ze heeft maar een paar jaar in Pärnu gewoond, maar lang genoeg om een prominent standbeeld te krijgen. Verrast was ik door Olev Siinmaa, een architect die heel wat huizen en gebouwen in Pärnu ontworpen heeft en wiens werk zo in Hilversum had kunnen staan. Op een gegeven moment dacht ik bijna dat ik in Loosdrecht bij sanatorium Zonnestraal stond. Siinmaa behoorde overduidelijk tot dezelfde school als de Nederlandse architecten Duiker en Bijvoet.

Veel stenen gebouwen zijn er overigens niet, het merendeel van de straten bestaat uit leuke houten huizen in diverse stadia van onderhoud: sommige zijn in het krotstadium, andere zijn volledig opgeknapt tot luxueuze villa. Langs de rivier, waar je langsfietst van de camping de stad in, staan veel gloednieuwe superdeluxe vrijstaande villa’s.

Ik weet werkelijk niet meer waarom ik ervoor koos om in Pärnu op de duurdere Kämping Konse te gaan staan. Het is overigens een prima camping bij een hotel en gelegen aan de rivier. Het restaurant van het hotel is uitstekend en je fietst via een fietspad langs de rivier naar het centrum van de stad. Campercontact.nl, sitecode 8769. In Pärnu is ook een veel goedkopere camperplaats, campercontact.nl, sitecode 8854.

Start de motor en ga op roadtrip door de Baltische Staten

Een roadtrip Baltische Staten is ideaal voor camperaars die houden van afwisseling. Van levendige steden en eindeloze zandstranden tot bijzondere culturele plekken. De wegen zijn goed, overnachten kan op verrassend fijne plekken en de afstanden zijn overzichtelijk. Dankzij de route van Tina heb je een mooie basis in handen, maar er is genoeg ruimte om je eigen draai aan de reis te geven.

Ben je je nog aan het oriënteren en ben je enthousiast geworden over het reizen in een camper? Als campermakelaar helpen we je graag op weg. We helpen je graag je droomcamper te vinden en ondersteunen je bij het kopen van een camper!