Rondje Duitsland – deel I

De zomer van 2020 gaat natuurlijk de boeken in als de vreemdste zomer ooit. Ga ik wel of ga ik niet weg? En dan ook nog een veel te lange hittegolf. Zelfs ik ben niet veel en niet ver weg geweest, alleen een vrij kort rondje richting Oost-Duitsland. Mijn doelbestemming, het Müritzmeer heb ik niet eens bereikt, omdat daar heel Berlijn en heel Hamburg neergestreken was. Het werd een beetje afzakken langs de Elbe, wat overigens prachtig is.

Vanuit Nederland wilde ik in één keer voorbij Hannover zijn, zodat ik al een eind op weg was. Ik wilde drukte vermijden en zocht een klein leuk dorp-met-camperplaats in die regio. Dat werd Wienhausen, een schattig dorp gebouwd rond een klooster uit grofweg 1050. Natuurlijk is het een aantal keren verbouwd en nu staat er een prachtig gebouw met kerk uit baksteengotiek. Wienhausen ligt niet al te ver van Wittenberg, dus de nonnen werden vrij snel na de stellingen van Maarten Luther gedwongen protestants te zijn. Naar buiten toe deden ze dat braaf, maar ze zijn nog lang stiekem katholiek gebleven. Het schijnt dat het klooster twee imposante kloostergangen heeft en een fantastische verzameling tapijten, maar de nonnen werden wegens corona beschermd en dus was het klooster dicht. Het dorpje had verder heel veel mooie vakwerkboerderijen en een oude watermolen. En het ligt in een prachtig wandel- en fietsgebied.

Uelzen en het Elbe Seiten Kanal

Uelzen is een weinig bijzonder stadje, behalve dan dat het treinstation gebouwd is door Friedensreich Hundertwasser, een van mijn favoriete architecten. Hundertwasser (1928 – 2000) was een Oostenrijker en voorvechter van organische, milieuvriendelijke bouwstijlen. Een andere attractie is dat vlakbij Uelzen het Elbe Seiten Kanal ligt en toevallig heb ik een zwak voor waterbouwkundige werken en dan kan je je hart daar ophalen. Het kanaal loopt over 115,2 kilometer van de Elbe, net voorbij Hamburg tot aan het Mittellandkanal dat grofweg van Berlijn naar Hannover loopt. In 1968 zijn ze het gaan graven en in 1976 was het af, nou ja, bevaarbaar. De officiële reden om het te graven is dat de Elbe moeilijk bevaarbaar is door de sterk wisselende waterstanden. Bovendien snijdt het kanaal een flink bocht af, waardoor de schepen wel 33 kilometer minder hoeven te varen. Maar de werkelijke reden om het kanaal te graven is hoogstwaarschijnlijk dat de Elbe over dat gedeelte de grens met de DDR vormde en beide zijden problemen hadden met scheepvaart op de rivier.

Bij Uelzen ligt Schleuse Uelzen, een sluis die een hoogteverschil van maar liefst 23 meter overbrugt. Even verderop kon ik me vergapen aan het Schiffshebewerk Lüneburg in Scharnebeck, een echte scheepslift die de schepen maar liefst 38 meter omhoog tilt. Wat is het verschil: bij een sluis vaar je je schip in een bak, de sluisdeur gaat achter je dicht en door water in de bak te laten drijft je schip langzaam omhoog. Is de bak vol, dan gaat de sluisdeur aan de voorkant open en kan je verder varen. Vaar je de andere kant op, dan laten ze er natuurlijk water uit, zodat je schip zakt. Bij een scheepslift vaar je de bak in, de deur gaat achter je dicht en een imposante machine tilt de totale bak met schip en al naar de gewenste hoogte. Daar aangekomen gaat de deur aan de andere kant open en kan je weer doorvaren. Naast de scheepslift is een leuk museumpje over de bouw van de scheepslift en over het Elbe Seiten Kanal.

Ludwigslust

Via een beetje vakantievieren op een campinkje in Malliβ aan de rivier de Elde (geen typefout), waar je kan zwemmen, waterfietsen en kanoën, kwam ik in Ludwigslust. Een stadje dat gebouwd werd om ooit hoofdstad van het hertogdom Mecklenburg te worden, maar het nooit echt werd. Ludwig was de derde zoon van de broer van de hertog van Mecklenburg-Schwerin en de kans was vrijwel nihil, dat hij ooit in zijn leven iets zou moeten doen. Dus bouwde hij voor zichzelf een echt vrij klein jachthuis bij het dorpje Klenow op een uur rijden van het paleis in Schwerin. Helaas voor hem kwam het er toch van en werd hij zeer tegen zijn zin hertog van Mecklenburg-Schwerin en dus moest hij verhuizen naar Schwerin. Zijn zoon Friedrich volgde hem op als Hertog en bouwde een paleis op het terrein van zijn vader in Klenow. Toen dat in 1770 klaar was verhuisde Friedrich het grootste deel van de Schweriner huishouding naar wat hij inmiddels omgedoopt had tot Ludwigslust. Hij had er ook een bijpassend stadje bijgebouwd met grote brede lanen en huizen. Nadat Schwerin na Friedrich weer de hoofdstad van Mecklenburg werd, functioneerde Ludwigslust als garnizoensstad. Ook gedurende WWII en in de DDR- tijd was het een militaire basis. Het grote voordeel van een groot paleis met een grote paleistuin is dat er ruimte is voor een prachtige camperplaats met alle mogelijke voorzieningen.

Waar stond Lily de camper?

Wienhausen: campercontact site nummer 10678. Geen echte camperplaats, maar goede parkeerruimte naast de sportvelden, vrijwel in het dorp.

Uelzen sluis: campercontact site nummer 43121. Een parkeerplaats vlak naast het kanaal bij de sluis. Er is een restaurantje op vijftig meter afstand.

Uelzen stad: campercontact site nummer 11954. Een camperplaats met alle voorzieningen bij een jachthaventje op fietsafstand van de stad Uelzen.

Scharnebeck: campercontact site nummer 18656. Op het terrein van de scheepslift is een camperplaats met voorzieningen.

Malliβ: campercontact site nummer 60559. Een leuke kleine camping aan een riviertje  met zwem- en watersportmogelijkheden.

Ludwigslust: campercontact site nummer 10290. Een mooie, goed uitgeruste camperplaats op het terrein van het kasteel van Ludwigslust.