De grens over naar Portugal

Ik probeer tegen corona in te reizen: zodra het aantal besmettingen stijgt, vertrek ik naar een regio waar het veel minder aanwezig is. Toen de maatregelen in Frankrijk strenger werden, stak ik snel de grens met Spanje over. Helaas, ook dit deel van Spanje zou snel in een strengere lockdown gaan, waardoor ik maar één nachtje in een van mijn favoriete dorpjes, Ampudia, kon blijven. In het noorden van Portugal heerste niet alleen corona, het was er ook koud, regenachtig en mistig. Ik reed snel door, stopte alleen om te slapen, tot ik in Costa de Lavos parkeerde waar het aantal besmettingen laag was en de zon scheen.

Costa de Lavos is op zich weinig interessant, maar het heeft een uitstekende gratis camperplaats aan het strand. Ik was er al eerder geweest en het was een beetje veranderd: de camperfaciliteiten waren vernieuwd en het aantal parkeerplaatsen verminderd. Zo buiten het seizoen maakt dat gelukkig niet uit. Ik moest hier vijf dagen blijven omdat Portugal in het kader van een feestdag vijf dagen lang het overschrijden van de gemeentegrens verbood. Het was op dat moment niet duidelijk of dat ook voor buitenlandse campers gold, maar ik stond lekker aan het strand, dus waarom zou ik het risico nemen?

Langs kloosters

Na Lavos besloot ik wat interessante plaatsen te gaan bezoeken. In Portugal zijn drie grote kloosters/kerken die je gezien moet hebben, anders ben je niet in Portugal geweest: Tomar, Batalha en Alcobaça. In Batalha en Tomar was ik al eerder geweest, maar dit was een mooi moment voor Alcobaça.

Ik googelde wat om een leuke route uit te stippelen en ontdekte dat er nog een groot klooster was geweest, vlakbij Lavos. Ik besloot eerst naar deze Mosteiro de Santa Maria de Seiça te gaan. Dit was ooit een cisterciënzer klooster uit de 12^e eeuw, maar werd totaal vernieuwbouwd in de 17^e eeuw. Mede omdat er een veel groter klooster van dezelfde orde in het nabijgelegen Alcobaça stond, werd Santa Maria de Seiça in 1834 opgeheven. En opgeheven was ook echt opgeheven. Het transept van de abdij werd bijvoorbeeld rond 1890 gesloopt om plaats te maken voor een spoorlijn. Wat er over is van het klooster is een (officieel) niet toegankelijke, maar wel hele mooie ruïne. Voor de urban photographers onder u: rechtsachter zit een gat in het hek.

Ik had nog een ander klooster op mijn bucket list staan: Santa Maria de Cóz. Ook dit klooster, dat ooit 94 nonnen huisvestte, is in vervallen staat, maar de kerk staat er nog in volle glorie! De reden daarvan is dat Maria hier ooit verschenen is. De kerk is dicht, maar de wijnwinkel aan de overkant heeft de sleutel. Hier verkopen ze niet alleen wijn, in de winkel worden met de hand tassen en matten van riet gemaakt. De kerk was schitterend, met veel goud, prachtige azulejo tegeltableaus in de sacristie en plafondschilderingen op hout.

Santa Maria de Alcobaça

Het hoogtepunt van mijn kloostertoer: Alcobaça. Gelukkig is het de grootste, want eerlijk gezegd vond ik het niet de mooiste van de drie. Wie maar één klooster gaat bezoeken in Portugal, kan naar mijn mening beter naar Tomar of Batalha. Ondanks dat ik er dit keer niet geweest ben, zal ik van beide een foto toevoegen, want ze horen bij een blog over kloosters. 

Het klooster van Alcobaça werd tegelijkertijd met dat van Clairvaux gebouwd en heeft hetzelfde grondpatroon. Het is het eerste gotische bouwwerk in Portugal en heeft mede daarom de status van Werelderfgoed van UNESCO. Alcobaça is een Cisterciënzer klooster uit de 12e eeuw. Het is door de toenmalige koning  geschonken als dank voor het verslaan van de Moren. Er was dus geld genoeg bij de bouw en dat is goed te zien: het is allemaal degelijk gebouwd en groot groter grootst. Het was het grootste, het rijkste en het moederklooster van veel andere kloosters. De kerk is indrukwekkend door zijn hoogte en de pilaren. Droevig is het verhaal achter de graftombes van Peter I en Inès de Castro. Peter en Inès waren dol op elkaar, maar zijn vader was het niet eens met hun relatie en vermoordde Inès. Toen Peter na de dood van zijn vader aan de macht kwam, trouwde hij alsnog met zijn overleden Inès en liet haar herbegraven in de kerk. Na zijn overlijden werd zijn lichaam in een graftombe naast die van Inès bijgezet.

Waar stond Lily de camper?

Ampudia: campercontact site nummer 19334 : een van mijn favoriete dorpjes, met een pracht camperplaats aan de voet van het kasteel.

Bragança: campercontact site nummer 5362: ik heb geen idee of Bragança een leuke stad is, ik gebruik deze camperplaats alleen als overnachtingsplaats, waar hij heel geschikt voor is.

Costa de Lavos: campercontact site nummer 29490: een heerlijke camperplaats direct aan het strand. Bovendien met alle faciliteiten op het gebied van de waterhuishouding. Vlakbij de camperplaats is een gezellig cafeetje en een leuk winkeltje met souvenirs en strandspullen.

Porto de Mos: campercontact site nummer 63629: ik vond de parkeerplaats in Alcobaça niet prettig ogen voor een overnachting en reed naar het nabijgelegen Porto de Mos. Een praktische, maar niet bijzondere overnachtingsplaats.